Obecny proboszcz
Proboszczem parafii św. Wawrzyńca jest ks. kan. Zbigniew Bortnik. Więcej informacji.
Byli proboszczowie i administratorzy parafii
Spis przygotowany na podstawie wykazu sporządzonego przez Archiwum Archidiecezji Wrocławskiej oraz archiwalnych egzemplarzy czasopisma „Wrocławskie wiadomości kościelne”.
- 1913-1947 – ks. Hugo Scholz (zm. 2 lutego 1947)
Jednocześnie w 1946 r. w parafii posługiwał ks. Jacek Muzyka (wikariusz kooperator parafii w Leśnicy, kapelan ludności polskiej, p.o. dziekana) - 1947-1951 – ks. Bronisław Kaczanowski (jednocześnie proboszcz Mrozowa)
- 1951-1957 – ks. Franciszek Król
W 1952 roku proboszcz [parafii św. Wawrzyńca] dostaje polecenie przeprowadzenia się do Pracz Odrzańskich, parafia w Wilkszynie obsługiwana jest ex currendo [dosł. z dojazdu]. Do 1957 roku parafia obsługiwana jest przez parafię w Praczach Odrzańskich.
- 1957-1959 – ks. Mariusz Wojtecki (administrator)
- maj-wrz. 1959 – o. Chryzostom Żurek OCD (tymczasowo, do czasu wyboru nowego proboszcza)
- 1959-1960 – ks. Ferdynand Seweryn (administrator)
- 1960-1961 – ks. Stanisław Siwiec
- 1961-1968 – ks. Ryszard Buko
- 1968-1968 – ks. Bonawentura Boryczka (piastował urząd tylko dwa miesiące)
- 1968-1994 – ks. Stanisław Wacław
- 1994-1998 – ks. Stanisław Przybysz EC
- 1998-… – ks. Zbigniew Bortnik
Byli wikariusze
- 1964-1966 – ks. Eugeniusz Kuźmik
- 1966-1968 – ks. Stanisław Melnik
- 1968 – ks. Alfons (Henryk) Drewniok
- 1968-1969 – ks. Zygmunt Grabowski
Biogramy kapłanów
Poniższe biogramy zawierają wiele luk. Staramy się dotrzeć do informacji o kapłanach pracujących w naszej parafii. Będziemy je publikować w miarę pozyskiwania danych.
ks. Ignaz Hahn (1817-1865?)
Urodzony 20 stycznia 1785 r., święcenia przyjął 29 września 1811 r. Ustanowiony proboszczem w Wilkszynie 31 grudnia 1817 r.
ks. August Blaschke (1865?-1891?)
Urodzony 24 lutego 1825 roku. Święcenia otrzymał 1 lipca 1852 r. W 1865 roku pracował jako wikariusz w parafii w Wilkszynie. Po śmierci poprzednika ustanowiony najpierw administratorem. 14 kwietnia 1868 roku został mianowany proboszczem parafii w Wilkszynie.
ks. Wilhelm Malich (…-1891)
Urodzony 1 sierpnia 1862 r., święcenia przyjął 17 czerwca 1887 r. W schematyzmie (spisie kapłanów i parafii) z 1981 r. wymieniony jako administrator (tymczasowy proboszcz) parafii.
ks. Paul Sterz (1891-1903)
Urodzony 29 czerwca 1849 roku, święcenia przyjął 17 kwietnia 1874 r. Proboszcz parafii od 7 października 1891 r.
ks. Paul Drabit (1903-1913)
Urodzony 1 listopada 1865 roku, święcenia przyjął 23 czerwca 1888 r. Proboszcz parafii od 7 września 1903 r.
ks. Hugo Scholz (1913-1947)
Ostatni niemiecki proboszcz parafii w Wilkszynie. Urodzony 14 stycznia 1871 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1897 roku. Ustanowiony proboszczem parafii w Wilkszynie 14 sierpnia 1913 r. Po odzyskaniu ziem przez Polskę wyjechał wraz z niemieckimi osadnikami do Hanoweru jesienią 1947 roku.
ks. Bronisław Kaczanowski (1947-1951)
Urodził się 19 lipca 1907 roku w Stawiskach k. Słupcy w rodzinie rolnika Andrzeja i Władysławy (z domu Wysockiej). Uczył się w szkole powszechnej w Trąbczynie, następnie w Gimnazjum we Włocławku. Po maturze w 1929 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku, gdzie ukończył filozofię.
W 1932 roku, jako kleryk, po trzech latach pobytu w Seminarium zgłosił się do Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców (Zakon Chrystusowców). Nowicjat odbył w domu macierzystym w Potulicach k. Nakła. Po nowicjacie odbył brakujące studia teologiczne w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Poznaniu. Po ukończeniu studiów i złożeniu ślubów wieczystych, 13.06.1935 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Antoniego Laubitza. Po święceniach przez rok pracował w Potulicach.
23 lipca 1936 roku założyciel zakonu, a jednocześnie Prymas Polski, kard. August Hlond, wysłał ks. Kaczanowskiego, aby jako pierwszy Chrystusowiec w historii rozpoczął posługę wśród polonii we Francji. Pracował w biurze Polskiej Misji Katolickiej w Paryżu oraz jako duszpasterz w kościele polskim przy rue St. Honoré. Po kilkumiesięcznym stażu został skierowany na polską placówkę duszpasterską do miejscowości Dechy na północy Francji. Równocześnie był redaktorem tygodnika „Polak we Francji”.
Dwa lata później podjął decyzję o opuszczeniu zgromadzenia zakonnego i 30 maja 1938 roku zwrócił się pismem do kard. Hlonda z prośbą o tzw. sekularyzację, czyli o zwolnienie z pracy w zakonie i przenieniesie do pracy w diecezji.
Po uzyskaniu zgody rozpoczął pracę w diecezji podlaskiej jako wikariusz w Stoczku. W 1939 przeniósł się do archidiecezji warszawskiej, gdzie był katechetą młodzieży gimnazjalnej przy parafii św. Antoniego.
W Warszawie, po wybuchu wojny, był aresztowany i więziony przez gestapo aż do wyzwolenia stolicy. Po zakończeniu wojny rozpoczął pracę w archidiecezji wrocławskiej (w latach 1945-54):
- 1945-1947 – św. Bonifacego we Wrocławiu
- 1947 – św. Aniołów Stróżów w Wałbrzychu (wikariusz)
- 1947-1951 – Mrozów (dawniej Niepierzyn)
- 1951-1952 – Międzylesie (administrator)
- 1952-1954 – Stronie Śląskie (administrator)
Był członkiem zarządu wojewódzkiego Caritasu oraz członkiem Okręgowej Komisji Księży przy ZBoWiDzie.
W 1955 przeniósł się do ordynariatu gorzowskiego, gdzie pracował w parafiach:
- 1955-1957 – Wołczkowo (administrator)
- 1957-1958 – Opalewo (proboszcz)
- 1958-1959 – Kuźnica Czarnkowska i Siedlisko (z rezydencją w Jędrzejewie; wikariusz)
- 1959-1964 – Jędrzejewo (administrator)
W latach 1964-1966 przebywał w Chicago w USA. Zmarł 3 lipca 1967 roku w Szczecinie. Został pochowany w rodzinnej miejscowości.
Sporządzono na podstawie:
ks. Robert Romuald Kufel, Słownik biograficzny księży pracujących w Kościele gorzowskim 1945-1956. Tom II oraz informacji otrzymanych z Archiwum Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu.
ks. Franciszek Król (1951-1957)
Urodził się 24 marca 1915 roku w Pogwizdowie koło Bochni w rodzinie Franciszka, z zawodu organisty, oraz rolniczki Marii (z domu Kurek). W 1934 roku zdobył maturę handlową w szkole średniej w Zakopanem.
W latach 1937-39 odbywał nowicjat w klasztorze Ojców Kamedułów na krakowskich Bielanach. W 1939 wyjechał na studia do Włoch. Ze względu na problemy zdrowotne w 1944 opuścił zakon i przeszedł do polskiego seminarium w Rzymie. Tam ukończył kurs teologiczny na Uniwersytecie Gregoriańskim, nie mógł jednak otrzymać święceń, gdyż nie był przypisany do żadnej z polskich diecezji.
Z tego powodu we wrześniu 1946 powrócił do Polski i wstąpił do krakowskiego seminarium oraz studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. 5 kwietnia 1947 roku przyjął z rąk bpa pomocniczego diecezji katowickiej Juliusza Bieńka święcenia kapłańskie.
Był wikariuszem w parafii św. Małgorzaty w Kamienicy k. Częstochowy (od 15.04.1947), Najśw. Serca Pana Jezusa w Brzezinach Śląskich k. Bytomia (od 31.08.1949). W marcu 1951 roku poprosił o możliwość pracy na Ziemiach Odzyskanych. W latach 1951-1957 pracował jako administrator parafii w Wilkszynie i Praczach Odrzańskich, następnie wrócił do diecezji katowickiej, gdzie 23 września 1958 roku został wikariuszem w parafii Najśw. Serca Pana Jezusa w Piotrowicach (dzisiejsza dzielnica Katowic). 13 października 1961 został przeniesiony do pracy w parafii św. Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach.
4 kwietnia 1972 został mianowany proboszczem parafii. W latach 1972-73 wybudował kościół w Rogoźnej. W 1977 z parafii w Żorach wyodrębiono nową parafię w Rogoźnej, której ks. Król został pierwszym proboszczem.
16 maja 1985 r. w czasie nabożeństwa majowego w kościele w Żorach zasłabł przy ołtarzu. Zmarł tego samego dnia z powodu przebytego zawału. Jego grób znajduje się na cmentarzu św. Filipa i Jakuba w Żorach.
Sporządzono na podstawie https://silesia.edu.pl/index.php/Kr%C3%B3l_Franciszek, https://zory.naszemiasto.pl/ksiadz-franek-krol-stworzyl-parafie-w-rogoznej-zdjecia/ar/c1-3855135
ks. Mariusz Wojtecki (1957-1959)
Urodził się w 1912 r.
- …-1957 – administrator w Idzikowicach
- 1957-1959 – administrator w Wilkszynie
- 1959-… – prefekt [= katecheta w szkołach leżących na terenie] parafii św. Barbary w Wałbrzychu
- …
- 1963 – proboszcz w Jaszkotlach i Smolcu (przez kilka miesięcy)
- …
- …-1971 – rektor kościoła w Starej Górze
- 1971 – przejście na urlop zdrowotny
- …-1972 – kapelan Sióstr Maryi Niepokalanej [Sióstr Marianek] w Jaszkotlach
Zmarł 13 stycznia 1972 roku w Starej Górze.
o. Chryzostom Żurek OCD (1959)
Henryk Żurek urodził się 20 listopada 1910 r. w Milewicach w diec. częstochowskiej. Potem mieszkał z rodziną w Lublinie i po ukończeniu 7 klas gimnazjalnych wstąpił do zakonu Karmelitów Bosych w Czernej.
Obłóczony został w Czernej 26 sierpnia 1929 r. przez o. Sylwestra Gleczmana, przeora czerneńskiego. Magistrem jego w nowicjacie był o. Ignacy Bylica, a od wiosny 1930 r. o. Gabriel Klimowski. W zakonie nosił imię Jan Chryzostom od Wniebowzięcia NMP. Profesję złożył 27 sierpnia 1930 r. w Czernej na ręce o. Wilhelma Lechnera, generała zakonu, który wówczas był na wizytacji w Czernej. Po profesji jeszcze rok przebywał w Czernej odbywając profesat, powoli zaczynając studia. Od 1931-33 r. przebywał w Wadowicach, gdzie przerabiano zakres studiów średnich i kurs filozofii. Od 1933-35 r. był w Krakowie, gdzie kończył filozofię i rozpoczął studia teologii. Profesję uroczystą złożył w Krakowie 24 września 1933 r. Wkrótce przerwał studia i przez dwa lata nie uczył się. W 1936 r. przebywał we Lwowie, w 1937 zaś w Czernej. W końcu wrócił do Krakowa i zaczął znów studia teologii i wreszcie 9 lipca 1939 r. otrzymał w Krakowie święcenia kapłańskie. Zaraz po prymicjach w początkach sierpnia 1939 r. został przeniesiony do Wilna, tuż przed samą wojną, aby tam kończyć studia teologii. W Wilnie przeżył całą wojnę aż do 1945 r. i wszystkie z tym związane cierpienia i kłopoty. Wkrótce zostali aresztowani nasi ojcowie i bracia z klasztoru wileńskiego. Także i o. Jan Chryzostom został aresztowany i posłany do obozu w Poniewierzku, wraz z o. Andrzejem Gdowskim. Niedługo potem jednak zostali przeniesieni do obozu w Szałtupiu, skąd o. Andrzeja zwolniono z powodu starości, a o. Jan Chryzostom był w tym obozie, aż do uwolnienia przez Rosjan w 1944 r. Jednak nie miał tam za trudnego życia, bo został opiekunem syna komendanta obozu, zatem nie musiał wiele pracować. Ale mimo tego nie brakło różnych obozowych przeżyć także i o. Janowi.
Kiedy po uwolnieniu wrócili do Wilna mieszkali u ludzi świeckich. Jednak widocznym było, że komuniści nie zostawią zakonników w spokoju i nie unikną Sybiru, szczególnie młodsi. Dlatego też o. Sylwester Gleczman, przeor wileński, poradził, aby młodzi zakonnicy starali się o wyjazd do Polski, bo otwarły się takie możliwości. Skorzystał z tego o. Chryzostom i w 1945 r. na wiosnę wrócił do z innymi do Polski. W kraju najczęściej był katechetą. Miał piękny głos, dlatego chętnie śpiewał i odprawiał nabożeństwa. Po powrocie z obozu był: w 1945 r. w Wadowicach, w 1946 r. Krakowie. Od 1947-57 r. przebywał w Lublinie i pracował jako katecheta. Potem w latach 1957-58 był w Zawoi, 1958-59 w Łodzi. Od 1959 do 1968 r. przebywał we Wrocławiu i uczył dzieci jako katecheta. Przez 5 miesięcy, od maja do września 1959 roku piastował urząd proboszcza w Wilkszynie. W 1968-69 r. przebywał w Łodzi. 1969-70 w Poznaniu, ale tam nie czuł się dobrze i w 1970 r. został przeniesiony do Lublina, gdzie już do śmierci przebywał, ucząc dzieci jako katecheta. Tam też w Lublinie obchodził uroczyście swój jubileusz 50-lecia profesji w 1980 r. Powoli było na nim widać ciężar lat, ale do końca pracował i chodził. Umarł w niedzielę 28 sierpnia 1983 r. w klasztorze w Lublinie. Pochowany został w grobie o. Ryszarda Machnikowskiego na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie, jak to sobie życzył.
Źródło: Kajetan Furmanik OCD, Księga zmarłych ojców i braci karmelitów bosych Prowincji Polskiej Ducha Świętego od roku 1881 do 1998, Kuria Krakowskiej Prowincji Karmelitów Bosych, Kraków 1998, s. 238.
ks. Ferdynand Józef Seweryn (1959-1960)
Urodzony 16 sierpnia 1914 r. w Nieszkowicach k. Strzelina. Święcenia kapłańskie przyjął 9 lipca 1939 roku w Krakowie.
- 1954-1959 – administrator w Siedlęcinie
- 1959* – administrator w Wilkszynie
- 1959-1985 – proboszcz parafii NSPJ w Żernikiach Wrocławskich k. Siechnic
Ksiądz Seweryn został skierowany do parafii we wsi Żerniki Wrocławskie 20 lipca 1959 r. Posługiwał tam aż do przejścia na emeryturę w 1985 roku. Po zakończeniu piastowania urzędu zamieszkał wraz z rodziną swojego brata Stanisława w domu w Żernikach Wrocławskich przy ul. Kolejowej i mieszkał tam aż do śmierci.
Zmarł 16 czerwca 1999 r., został pochowany 19 czerwca 1999 r. na cmentarzu w Żernikach Wrocławskich.
* rozbieżność z informacjami podanymi przez Archiwum Kurii.
Źródło: Historia parafii – Kościół Najświętszej Maryi Panny Pompejańskiej (parafiazerniki.pl)
ks. Stanisław Siwiec (1960-1961)
Urodzony 28 lutego 1932 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał 31 maja 1956 roku.
- 1956-1957 – Katedra wrocławska (wikariusz)
- 1957-1960 – studia wyższe
- 1960-1961 – Wilkszyn (administrator)
- 1961-1962 – Studia na KULu
- 1962-1963 – notariusz w Kurii Arcybiskupiej we Wrocławiu
- 1963-… – Wałbrzych-Sobięcin (wikariusz)
- …
- 1968-1972 – św. Marii Magdaleny w Ścinawce Średniej (administrator)
Zmarł 23 lipca 2010 roku. Jego grób znajduje się w Strzegomiu.
ks. Ryszard Buko (1961-1968)
25 marca 1957 roku przyjął święcenia egzorcystatu i akolitatu. 7 kwietnia tego samego roku przyjął święcenia subdiakonatu, natomiast 14 kwietnia – święcenia diakonatu.
Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1957 r. w katedrze wrocławskiej z rąk ks. biskupa Bolesława Kominka.
- 1957-1958 – Lubań (wikariusz)
- 1958-1960 – św. Elżbiety we Wrocławiu (wikariusz)
- 1960-1961 – Wrocław-Muchobór Wielki (wikariusz)
- 1961-1968 – Wilkszyn (administrator)
- 1968 – Szalejów Górny (administrator; wikariusz-substytut)
- 1968-1988 – Krosnowice (proboszcz)
Zmarł 21 stycznia 1988 r. w wieku 55 lat, w 31 roku kapłaństwa. Został pochowany na cmentarzu w Krosnowicach.
ks. Eugeniusz Kuźmik (1964-1966)
Urodzony 11 lutego 1938 roku w Hłudnie. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 czerwca 1964 roku w kościele św. Stanisława i Doroty we Wrocławiu z rąk ks. abp. Bolesława Kominka. Bezpośrednio po święceniach został przydzielony do pracy w parafii w Wilkszynie. Był pierwszym powojennym wikariuszem naszej parafii.
- 1964-1966 – Wilkszyn (wikariusz)
- 1966-1968 – Trójca k. Zgorzelca (wikariusz)
- 1968-… – Kąty Wrocławskie (wikariusz)
- …
- 1984-2013 – św. Karola Boremeusza w Wołowie (proboszcz)
- 2013-… – rezydent w Wołowie
W niektórych dokumentach błędnie zapisywano nazwisko jako Kuźnik.
ks. kan. Stanisław Melnik (1966-1968)
Urodzony 19 stycznia 1936 roku w Rudnie. Wyświęcony na kapłana 24 czerwca 1962 roku we Wrocławiu.
- 1962-1963 – Bystrzyca Górna (wikariusz)
- 1963-1964 – Wabienice (wikariusz)
- 1964-1966 – Trójca k. Zgorzelca (wikariusz)
- 1966-1968 – Wilkszyn (wikariusz)
- 1968-1970 – Sobieszów (wikariusz)
- 1970-1973 – Bolków (wikariusz)
- 1973-1978 – Różanka (proboszcz)
- 1978-1989 – Radochów (administrator, później proboszcz)
- 1989-2009 – Piszkowice (proboszcz)
- 2009-2023 – dom księży emerytów w Pieszycach, diec. świdnicka
Zmarł 8 czerwca 2023 roku w Świdnicy. Pochowany 14 czerwca 2023 na cmentarzu parafii katedralnej w Świdnicy.
W niektórych dokumentach błędnie zapisywano nazwisko jako Mielnik.
ks. Alfons (Henryk) Drewniok (1968)
Urodzony 7 sierpnia 1937 roku w Świętochłowicach. Święcenia kapłańskie otrzymał 27 czerwca 1965 roku.
- 1965-1968 – Namysłów (wikariusz)
- 1968 – Wilkszyn (wikariusz)
- 1968-… – Jugów (wikariusz)
- …
- …-1972 – Nowe Miasteczko
- 1972-… – M.B. Nieustającej Pomocy w Bolesławcu
- …
- 1978-… – Trzebień (administrator)
- …
- 1990-1996– Parafia św. Józefa Rzemieślnika w Rosenheim-Oberwöhr w Niemczech (administrator)
Według Rocznika Archidiecezji Wrocławskiej w roku 2000 nadal przebywał w Niemczech.
ks. Bonawentura Boryczka (1968)
Urodzony 7 września 1932 r. w Bogumiłowicach koło Tarnowa. Święcenia kapłańskie przyjął 27 maja 1956 r. we Wrocławiu. Pracował jako wikariusz w parafiach (przedruk z „Wrocławskich Wiadomości Kościelnych”, 2019, nr 1, s. 252):
- 1956 – św. Barbary w Wałbrzychu
- 1956-1957 – św. Aniołów Stróżow w Wałbrzychu
- 1957-1958 – św. Michała Archanioła w Miliczu
- 1958-1960 – Wniebowzięcia NMP w Lubawce
- 1960-1963 – w katedrze wrocławskiej
- 1963 – Wniebowzięcia NMP w Łozinie
- 1963-1965 – Ducha Świętego w Bielawie Górnej
- 1965 – św. Józefa Oblubieńca NMP w Starych Bogaczowicach
- 1965-1967 – św. Apostołów Piotra i Pawła w Kamiennej Górze
- 1967-1968 – NMP Królowej Polski w Stroniu Śląskim (administrator)
- 1968-1969* – św. Wawrzyńca w Wilkszynie (wikariusz-substytut, później administrator)
- 1969-1972 – św. Marii Magdaleny w Ścinawce Średniej (administrator)
- 1973-1974 – Wniebowzięcia NMP w Wojcieszowie Dolnym (administrator)
- 1974 – św. Mikołaja w Wierzbnie
- 1974-1978 – św. Michała Archanioła w Bystrzycy Kłodzkiej
- 1978-1979 – św. Mikołaja w Brzegu
- 1979 – św. Antoniego z Padwy w Padowej
- 1979-1983 – św. Mikołaja w Brzegu
- 1983-1984 – św. Wojciecha i Podwyższenia Krzyża w Kawicach (administrator)
- 1989-1994 – klasztor sióstr urszulanek, Bardo Śląskie (kapelan)
- 1994-1999 – Podwyższenie Krzyża Świętego w Kłodzku
W 1999 zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Strzelinie, a od 2003 do końca swojego życia mieszkał w Domu Księży Emerytów we Wrocławiu. Zmarł 25 maja 2019 roku i został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. Bujwida we Wrocławiu.
* rozbieżność z informacjami podanymi przez Archiwum Kurii.
ks. Zygmunt Grabowski (1968-1969)
Urodzony w 1935 (wg Schematyzmu z 1964 r.) albo 1938 (wg Schematyzmu z 1971).
Święceń subdiakonatu udzielił mu 21 grudnia 1961 r. biskup Andrzej Wronka. 24 czerwca 1962 r. święcenia kapłańskie otrzymał z rąk arcybiskupa Bolesława Kominka. Pracował w parafiach:
- 1962-1964 – Dziećmorowice (wikariusz)
- 1964-1968 – Kąty Wrocławskie (wikariusz)
- 1968 – Jugów (wikariusz)
- 1968-1969 – Wilkszyn (wikariusz)
- 1969-1970 – Wrocław-Brochów (wikariusz)
- 1970-… – Lewin Brzeski (wikariusz)
- …
- …-… – Diecezja Nowy Jork (USA)
Według Schematyzmu Archidiecezji Wrocławskiej z 1971 roku ks. Zygmunt Grabowski 31 grudnia przebywa jeszcze w Lewinie Brzeskim. Publicznie dostępne dokumenty wydawane przez kurię wrocławską (Schematyzmy, Roczniki oraz Wrocławskie Wiadomości Kościelne) nie wymieniają Go w spisach duchowieństwa sporządzanych po 1971 r.
Nazwisko ks. Grabowskiego widnieje w wykazie polskich kapłanów pracujących w Stanach Zjednoczonych w latach 1956-1977, który powstał na zlecenie Episkopatu Polski w celu uregulowania statusu polskich księży przebywających w USA. W momencie tworzenia wykazu(1977) Archidiecezja nowojorska nie posiadała wiedzy na temat miejsca Jego pobytu.
Jego dalsze losy nie są nam obecnie znane.
Źródło: Status of Polish Priests in the United States 1956-1977.
ks. Stanisław Wacław (1968-1994)
Urodzony 20 grudnia 1932 r. w Ciężkowicach k. Tarnowa, wyświęcony na kapłana 15 czerwca 1958 r. we Wrocławiu. Pracował w parafiach:
- 1958 – św. Franciszka z Asyżu w Jutrzynie (wikariusz)
- 1958-1960 – św. Henryka przy ul. Glinianej we Wrocławiu (wilkariusz)
- 1960-1962 – powrót do parafii w Jutrzynie (wikariusz)
- 1962-… – Góra Śląska
- …
- …-1964 – Kożuchów (wikariusz)
- 1964-… – Biedrzychowice Górne (wikariusz)
- …
- …-1968 – Wrocław-Brochów
- 1968-1994 – Wilkszyn (proboszcz)
Zmarł 5 grudnia 1994 r. we Wrocławiu, został pochowany 9 grudnia 1994 w Wilkszynie. Jego grób znajduje się na terenie naszego kościoła, przy krzyżu misyjnym.
ks. kan. Tadeusz Przybysz EC (1994-1998)
Urodzony 21 kwietnia 1948 r. w Stradomii Górnej koło Sycowa. Święcenia kapłańskie przyjął 25 maja 1974 we Wrocławiu. Był wikariuszem w parafiach:
- 1974-1976 – Bielawa Dolna
- 1976-1977 – Jedlina Zdrój
- 1977-1980 – św. Bonifacego w Zgorzelcu
- 1980-1981 – św. Maurycego we Wrocławiu (ul. Traugutta)
- 1981-1983 – św. Piotra i Pawła w Oławie
- 1983-1984 – Nawiedzenia NMP w Wabienicach
- 1984-1986 – św. Erazma i Pankracego w Jeleniej Górze
- 1986-1989 – św. Stanisława BM w Jelczu-Laskowicach (Laskowice Oławskie)
W 1989 został ustanowiony proboszczem w parafii w Radochowie. Krótko po tym, ze względu na stan zdrowia, został odwołany z urzędu. Następnie w 1991 został przydzielony do pracy duszpasterskiej w parafii Miłosierdzia Bożego w Oławie. Po ustąpieniu ks. Stanisława Wacława w 1994 został mianowany proboszczem w Wilkszynie.
Ze względów zdrowotnych ustąpił w 1998, a po krótkim urlopie jeszcze w tym samym roku rozpoczął posługę w parafii w Nowej Rudzie. W 2001 ustanowiony proboszczem parafii św. Piotra i Pawła w Sułowie Wielkim, ustąpił ponownie w 2004. Po ponad rocznym urlopie zdrowotnym w 2006 powrócił do pracy pomagając w parafii św. Mikołaja w Brzegu.
Zmarł 3 września 2009 r. w Oławie, został pochowany w Jelczu-Laskowicach.